Het is inmiddels bijna dertig jaar geleden dat ik voor het eerst deelnam aan een socratisch gesprek. Dat was een merkwaardige, fascinerende ervaring. Een week lang probeerden we in een kleine groep aan de hand van concrete casuïstiek te achterhalen wat de betekenis zou kunnen zijn van het begrip ‘zinloos’. Sommigen zullen zo’n onderneming op zichzelf al als zinloos beschouwen. Maar ik was overrompeld door de schoonheid van onze dwaalwegen, de moeilijkheden elkaar te begrijpen, mijn eigen onvermogen helder uit te drukken wat ik vond, de gezamenlijke verwarring en de enorme pret die we hadden. Dat je zo filosofie kon bedrijven, zonder boeken of autoriteiten, puur in een gesprek, dat was een openbaring voor me.
Klik hier voor het volledige artikel: FP-VFP-katern-2011-3.pdf